Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego

Jeż Sebastian

Pewnego ranka Jeż Sebastian spał smacznie w swojej leśnej norze (język leży płasko na dnie jamy ustnej), gdy nagle przez dziurę wpadły pierwsze promienie słońca. Sebastian zaczął się wiercić (poruszamy językiem we wszystkie strony jamy ustnej), aż wreszcie się obudził. Przeciągnął się (wysuwamy język z buzi) i postanowił sprawdzić jaka jest pogoda. Postanowił wyjść ze swojej norki (szeroko otwieramy usta). Ostrożnie wyjrzał na zewnątrz (powoli wysuwamy język do przodu). Rozejrzał się w prawo i w lewo (język wędruje do prawego i do lewego kącika ust), spojrzał w górę (język dotyka górnej wargi, kieruje się do nosa) i w dół (język dotyka dolnej wargi i kieruje się do brody). Zobaczył, że na niebie świeci piękne słońce i wieje leciutki wiatr (wciągamy powietrze nosem i wypuszczamy ustami). Ucieszył się z tak pięknej pogody (rozchylamy usta w uśmiech i oblizujemy wargi ruchem okrężnym). Postanowił, że wybierze się na spacer po lesie. Najpierw musiał jednak zjeść posiłek (ruszamy zamkniętą buzią, żujemy). Gdy jego brzuszek był już pełny wyruszył na spacer. W czasie leśnej wędrówki podziwiał jak przyroda budzi się do życia. Ptaki głośno śpiewały, a pąki na drzewach rozkwitały. Cudownie – westchnął Jeż Sebastian(wykonujemy głęboki oddech) - nadeszła wiosna.

Ćwiczenia aparatu artykulacyjnego (ćwiczenia języka)

 

1. Wyciągamy język na brodę (powtarzamy 5 razy)

 

2. Ciągniemy język do nosa (powtarzamy 5 razy)

 

3. Przesuwamy język do kącików ust, na zmianę :w prawo, w lewo (powtarzamy 5 razy)

 

4. Przy otwartej buzi przesuwamy językiem po górnych zębach (tzw. mycie językiem ząbków – powtarzamy 5 razy)

 

5. Przy otwartej buzi przesuwamy językiem po dolnych zębach

 

6. Przy otwartej buzi językiem liczymy ząbki. Ciekawa jestem ile ząbków naliczyliście? :)

 

7. Oblizujemy językiem wargę dolną i górną przy otwartej buzi

 

8. Wysuwamy język do przodu i cofamy go do tyłu w głąb jamy ustnej

 

9. Kląskanie (koniki jadą)

 

 

 

 

Ćwiczenie motoryki ręki, proste a dające tyle radości, polecam:

https://www.youtube.com/watch?v=5vZBXbtCkhY

 

Ćwiczenie utrwalające głoskę (L) w wyrazach, również rozwijamy mowę czynną i poszerzamy zasób słów:

https://wordwall.net/pl/resource/1268370/logopedia/doko%c5%84cz-zdanie-g%c5%82oska-l

 

Ćwiczenie utrwalające głoski (SZ,Ż,CZ,DŻ) dla dzieci, które prawidłowo wymawiają już głoski szumiące:

https://wordwall.net/pl/resource/1011730/logopedia/wyrazy-z-g%c5%82oskami-sz-%c5%bcczd%c5%bc-w-nag%c5%82osie

 

                                                                                   

 Ćwiczenia oddechowe

Celem ćwiczeń oddechowych jest pogłębienie oddechu, wydłużenie fazy wydechowej oraz zapobieganie mówieniu na wdechu. Nieprawidłowe oddychanie wpływa niekorzystnie na wymowę. Oddychanie przez usta sprawia, że przepływające nad językiem powietrze utrudnia właściwą pionizację języka, a co za tym idzie dziecko ma problemy z artykulacją niektórych głosek. Zaburzenia oddechowe wyrażające się między innymi: płytkim oddechem, utratą pewnej dawki powietrza przed rozpoczęciem mowy, brakiem koordynacji między ruchami oddechowymi klatki piersiowej i brzucha mogą przyczynić się do powstania zaburzeń mowy. Warto poświęcić czas na ćwiczenia oddechowe z uwagi na ścisły związek oddychania z wypowiadaniem się.

Ćwiczenia oddechowe:

- zdmuchiwanie np. piłeczki, wacika, zabawek wyciętych z papieru;
- zdmuchiwanie świecy (można zwiększać stopniowo odległość);
- dmuchanie na świece tak, aby nie zgasła;
- nadmuchiwanie balona;
- gwizdanie na gwizdku;
- puszczanie baniek mydlanych;
- robienie bąbelków w szklance (przy użyciu rurki);
- studzenie herbaty;
- wąchanie kwiatów;
- chuchanie na zmarznięte ręce, szybę, lusterko;
- ćwiczenia z użyciem rurki: rozdmuchiwanie małych przedmiotów na stole;
- ćwiczenia z piórkami: zdmuchiwanie z ręki i łapanie, dmuchanie na piórko aby jak najdłużej było w powietrzu, mocne; dmuchnięcie aby piórko poleciało jak najdalej
- dmuchanie np. małej papierowe kulki po narysowanym na kartce torze;
- kartka z rozlaną farbą + rurka – rozdmuchiwanie plamy farby;
- powtarzanie zdań na jednym wydechu.

Ćwiczenia oddychania brzuszno – przeponowego:

 

- w pozycji leżącej, jedna ręka na klatce piersiowej, druga na brzuchu, obserwacja zmian w trakcie oddychania (ruchy klatki piersiowej przy wdechu i wydechu);
- huśtanie (przy wdechu podnosi się brzuch, przy wydechu opada) na brzuszku ulubionej zabawki np. miś.
 

„Liczenie kwiatów” E. M. Skorek

Nad zieloną łąkę

lecą dwa motyle.

Oj, bardzo się cieszą,

że tu kwiatów tyle.

Kolorowe kwiaty

cztery zobaczyły.

Nabrały powietrza

do czterech liczyły:

-Jeden,dwa, trzy, cztery.

Ale pięknych kwiatów

jest więcej na łące.

Liczyły do sześciu

kwiatuszki pachnące:

-Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć, sześć.

 

                                                                                                   

 

Ćwiczenia utrwalające głoskę (R)

Sylaby:

tra, tre, tru, try, tro,

dra,dre, dru, dry, dro,

adra, adre, adro, adru adry.

Wyrazy:

trampki, tramwaj, tran, trapez, trasa, tratwa, trawa, trema, tren,

trenować, trociny, tron, trudny, trójka, trójkąt, truskawka, trybuna, trolejbus, atrament, atrapa, cytryna, futro, futryna, opatrunek, patrol, pietruszka, piętro,

potrawa, strach, strażak, strażnik, struna, strumyk, struś, strych, wiatrak, stryj,

centymetr, litr, łotr, metr, Piotr, teatr;

drabina, dracena, drama, drapać, drapieżnik, dresy, drewniaki, drewniany, drewno, drobiazg,

drobny, droga, drops, drożdże, drucik, drugi, druk, drut, adresat, adres, biedronka, hydrant,

kadra, kołdra, kwadrat, podręcznik, podróż, wędrować, wędrówka, wiadro, wydra, cedr, kadr,

Wyrażenia:

trwałe trampki, trójkątny opatrunek, trudny patrol, trampki Piotrka,

drewniana drabina, drogie podręczniki, drewniany drążek, mądry drwal, drugie

piętro, truskawkowy drops, cytrynowe landrynki, metrowy drut, drobna trawa.

Zdania:

• Daria ma na palcu pierścionek.

• Drwal rabie siekierą drewno.

• Drużyna Darka zajęła pierwsze miejsce w zawodach sportowych.

• Dagmara lubi jeść czereśnie.

• Patryk niesie truskawki.

• Piotrek lubi podróże.

• Siostra Patrycji ma nowe okulary.

• Marcel lubi podróżować metrem.

• Dorota kupiła dropsy o smaku cytrynowym.

• Piotrek dostał białe trampki i granatowe szorty.

  wiersz

“Trąbki Rysia” autor nieznany

Rysio cztery trąbki ma

i na każdej pięknie gra.

Na pierwszej gra: tra, tra, tra.

Na drugiej gra: tru, tru, tra.

Na trzeciej gra: tre, tre, tra.

Na czwartej gra: try, try, tra.

Rysio brata Jurka ma

razem z bratem gromko gra:

tra, tre, tra, tra, tru, tra,

tre, tro, tra, tra, try, tra.

Rysio cztery siostry ma,

każda sama pięknie gra.

Marta gra: tru, tro, tra,

Renia gra: tre, try, tra, Irka gra: try, tro, tra,

Krysia gra: tru, tre, tra.

Gdy rodzeństwo razem gra słychać gromkie:

tram- tarara

trem- tarara

trym- tarara

trum- tarara

trom- tarara.

  

 

 

Ćwiczenia dla dzieci 3,4 letnich

Ćwiczenia usprawniające aparat artykulacyjny:

Kotek– dziecko udaje kotka, który pije mleko, język wysuwa się z buzi, następnie unosi się do góry;

Kotek– przy otwartej buzi język oblizuje usta dookoła w jedną i w drugą stronę;

Język akrobata– język podnosi się do góry w kierunku nosa;

Ćwiczenia oddechowe:

-Latająca piłka – kładziemy małą kulkę zrobioną z papieru na wewnętrznej

stronie dłoni i zdmuchujemy ją;

- Strzelić gola – stawiamy pudełko lub pojemnik plastikowy na końcu stołu

a piłkę/kulkę z papieru w niewielkiej odległości od pudełka. Zabawa polega na prowadzeniu

piłki za pomocą dmuchnięć do bramki czyli pudełka.

Utrwalamy głoskę „L”

la lo le lu

ala alo ale alu

ela elo ele elu

ula ule ulo ulu

ola olo ole olu

Ela Ula Ala Ola

las, lalka, lato lody, latawiec, lodówka, litera, luneta, lekcja, Leon, Lidzia, Liwia, lotnik, lizak, lokomotywa, liczydło, litera, lawina, lawenda, lot, leń, lekarz, ludzik, latarka

 

“Kołysanka” A. Chrzanowska

Malusieńka lala na spacerze była,

bardzo się zmęczyła.

Luli, lalko, luli, luli u matuli.

Luli, lalko, luli, mama Cię utuli.

 

Utrwalamy głoskę (s)

sa so se su sy

aso ase asu

osa oso ose osu

esa ese esu eso

usa uso use usu

sala, sałata, sanki, samolot, sukienka, sobota, sosna, sowa, snopek, spodnie, Stasiu, Sabina, smok

 

“Rarytasy Stasia” A. Chrzanowska

W swoim małym pokoiku

Staś ma mnóstwo smakołyków:

serek wiejski, chleb sojowy,

słodki soczek truskawkowy.

Jest sałatka owocowa,

i rolada kokosowa,

słodki deser sezamowy,

wielki tort marcepanowy,

ostra pasta łososiowa,

galaretka brzoskwiniowa.

Są sardynki, zupa z suma,

ser podlaski i salami,

pyszny sernik z bakaliami,

sękacz, ciastka i ciasteczka,

miska pełna ananasów,

Staś ma mnóstwo rarytasów.

 

„Dzięcioł” J. Nowak

Dzięcioł w lesie stuka : stuku, stuku, stuk.

Tępi on szkodniki : stuku, stuku, stuk.

Szuka ich pod korą :stuku, stuku, stuk.

Szuka przez dzień cały : stuku, stuku, stuk.

                                                                               

Ćwiczenia podniebienia miękkiego, jego sprawność jest niezbędna do prawidłowej realizacji głosek (k,g,)

U dzieci, które mają trudności z  artykulacją poszczególnych głosek często występuje niska sprawność narządów artykulacyjnych (język, wargi, żuchwa, podniebienie miękkie). Sprawność podniebienia miękkiego niezbędna jest do prawidłowej realizacji głosek tylnojęzykowych ( k, g). Realizacja tych głosek  wymaga przesunięcia masy języka ku tyłowi, gdzie następuje zwarcie pomiędzy podniebieniem miękkim, a grzbietem języka. Czubek języka pozostaje na dole jamy ustnej. Usta są lekko otwarte, a żuchwa delikatnie opuszczona.

Ćwiczenia:

• oddychamy swobodnie z otwartą buzią i patrzymy na podniebienie miękkie w lusterku, wymawiamy głoskę (a);

• oddychamy głęboko tylko nosem przy zamkniętej buzi;

• oddychamy głęboko z otwartą buzią przy zaciśniętych skrzydełkach nosa;

• oddychamy przy szeroko otwartej buzi tak, żeby powietrze wchodziło  przez nos, a wychodziło przez usta;

• ziewamy przy nisko opuszczonej szczęce, język leży swobodnie na dnie jamy ustnej;

• chrapiemy na wdechu i na wydechu;

• pijemy napoje o gęstej konsystencji np. jogurt, rzadszy kisiel;

• naśladujemy różne rodzaje śmiechu (ho ho ho – jak grubas albo św. Mikołaj; ha ha ha – jak wesoły chłopiec; he he he – jak staruszka; hi hi hi – jak mała dziewczynka itp.),

• wąchamy (wciągamy powietrze jak najdłużej 1 raz albo wciągamy kilka razy krótko raz za razem – np. jak pies, który węszy).

 

Utrwalamy głoski szumiące (sz,ż,cz,dż) w wierszykach

„Żubr” Jan Brzechwa

Pozwólcie przedstawić sobie.

Pan żubr we własnej osobie.

No, pokaż się, żubrze. Zróbże

Minę uprzejmą, żubrze.

 

„Pokrzywa” Danuta Wawiłow

Stoi pod płotem pokrzywa

i patrzy na wszystkich krzywo.

Nikt jej nie lubi na świecie!

Nikt z niej wianuszków nie plecie

i do bukietów nie zrywa!

 

Każdy ją tylko przezywa!

Biedna, ach, biedna pokrzywa…

 

Szedł sobie chłopiec przez drogę

pokrzywa cap! Go za nogę.

Przebiegło wesołe prosię

pokrzywa łup! je po nosie.

 

Stoi pod płotem pokrzywa,

Okropnie jest nieszczęśliwa!

 

„Co z tą kropką” „Świerszczyk” 1974/14

Napisała Staszka zdanie,

kropki mi brakuje.

Poproś, Staszko, biedroneczkę,

to ci podaruje.

 

- Biedroneczko, biedroneczko,

siedem kropek masz.

Kiedy cię poproszę ładnie,

czy mi jedną dasz?

 

Biedroneczko, biedroneczko,

daj mi kropkę jedną…

Nie – nie dała! odleciała!

Dokąd?… wszystko jedno.

 

Już jej nie ma,

jeszcze tylko trawka się kołysze.

Wiem! Kropkę na końcu zdania

sama już dopiszę!

                                                

 

Ćwiczenia utrwalające wymowę głoski (cz):

Wymawiajcie zbitkę głosek (t)-dziąsłowe czyli język za górnymi zębami i (sz)

(tsz, tsz, tsz)

Powtórzcie sylaby:

• CZA CZO CZE CZU CZY

• ACZ OCZ ECZ UCZ ICZ YCZA

• CZA OCZO ECZE UCZU YCZY

• ACZU OCZU ECZU UCZU ECZU

• ACZO ECZO OCZO UCZO YCZO

• ACZE ECZE OCZE, UCZE, YCZE

• ECZA OCZA UCZA YCZA

 

Powtórzcie wyrazy z głoską (cz):

czapka, czajnik, czubek, czekolada, czepek, czapla, czarny, czerwony, czołg, czółno, czek, czary

maczuga, pieczątka, pieczarka, boczek, haczyk, pączek, kaczka, beczka, taczka, wieczór, kurczak, koniczyna, tęcza, oczy

poręcz, palacz, trębacz, mecz, puchacz, włamywacz, królewicz, warkocz, klacz, klucz, mlecz, miecz
 

„POSZŁY KACZKI NA POCZTĘ” „Świerszczyk” 1973/16

Poczłapały cztery kaczki

na pocztę we czwartek.

Miały kaczki wysłać paczki

i pocztową kartę.

Paczki kaczki już wysłały,

tam, gdzie miały wysłać,

potem siadły i z zapałem

zaczęły coś pisać.

Jak pisały – tak pisały

zrobiły dwa błędy.

Dopasuj wyrazy do obrazka

 

pyszne

                                                                                        

 

   słodka                                                                             

 

                                                                         

czerwona

 

                                                                         

 

 

 

 

          Jakie korzyści daje wspólne czytanie?                                                                            

Jakie korzyści daje wspólne czytanie? Oczywiście korzyści ze wspólnego czytania jest bardzo wiele. Pozwolą Państwo, że przytoczę kilka:

-czytanie zaspokaja potrzeby emocjonalne dziecka,

-wspiera rozwój psychiczny, intelektualny i społeczny malucha,

-przynosi ogromną radość bycia razem,

- buduje więź emocjonalną,

-dzięki czytaniu dziecko poszerza swoje słownictwo,

-rozbudza wyobraźnię.

Zachęcam gorąco w ten wyjątkowy czas na poświęcenie go właśnie wspólnemu czytaniu. W ten sposób możecie przeżyć wspaniałą przygodę w magicznym bajkowym świecie. Polecam również wspólne czytanie wierszy np. Juliana Tuwima, Jana Brzechwy.

„Słoń Trąbalski” Julian Tuwim

Był sobie słoń wielki - jak słoń.
Zwał się ten słoń Tomasz Trąbalski.
Wszystko, co miał, było jak słoń!
Lecz straszny był Zapominalski.

Słoniową miał głowę i nogi słoniowe,
I kły z prawdziwej kości słoniowej,
I trąbę, którą wspaniale kręcił,
Wszystko słoniowe - oprócz pamięci.

Zaprosił kolegów słoni na karty
Na wpół do czwartej.
Przychodzą - ryczą: "Dzień dobry, kolego!"
Nikt nie odpowiada,
Nie ma Trąbalskiego.
Zapomniał! Wyszedł!

Miał przyjść do państwa Krokodylów
Na filiżankę wody z Nilu:
Zapomniał! Nie przyszedł!

Ma on chłopczyka i dziewczynkę,
Miłego słonika i śliczną słoninkę.
Bardzo kocha te swoje słonięta,
Ale ich imion nie pamięta.
Synek nazywa się Biały Ząbek,
A ojciec woła: "Trąbek! Bombek!"
Córeczce na imię po prostu Kachna,
A ojciec woła: "Grubachna! Wielgachna!"

Nawet gdy własne imię wymawia,
Gdy się na przykład komuś przedstawia,
Często się myli Tomasz Trąbalski
I mówi: "Jestem Tobiasz Bimbalski".

Żonę ma taką - jakby sześć żon miał!
(Imię jej: Bania, ale zapomniał),
No i ta żona kiedyś powiada:
"Idź do doktora, niechaj cię zbada,
Niech cię wyleczy na stare lata!"

Więc zaraz poszedł - do adwokata.
Potem do szewca i rejenta.
I wszędzie mówi, że nie pamięta!

"Dobrze wiedziałem, lecz zapomniałem,
Może kto z panów wie czego chciałem?"

Błąka się, krąży, jest coraz później,
Aż do kowala trafił, do kuźni.
Ten chciał go podkuć, więc oprzytomniał,
Przypomniał sobie to co zapomniał!

Kowal go zbadał, miechem podmuchał,
Zajrzał do gardła, zajrzał do ucha,
Potem opukał młotem kowalskim
I mówi: "Wiem już, panie Trąbalski!
Co dzień na głowę wody kubełek

oraz na trąbie zrobić supełek".
I chlust go wodą! Sekundę trwało
I w supeł związał trąbę wspaniałą!

Pędem poleciał Tomasz do domu.
Żona w krzyk: "Co to?!" - "Nie mów nikomu!
To dla pamięci!" - "O czym?" - "No ... chciałem..."
- "Co chciałeś?" - "Nie wiem! Już zapomniałem!"

Po przeczytaniu wiersza rodzic może zadać dziecku pytania np.:

Jak nazywał się słoń?

Jak nazywał się synek i córka?

Jaki był Słoń Trąbalski?

 

Usprawniamy artykulatory

BAJKA LOGOPEDYCZNA

Niedźwiadek obudził się rano i ziewnął (ziewamy). Poczuł, że jest głodny, zaczął mlaskać na samą myśl o miodzie (mlaskamy). Rozejrzał się za słodkim przysmakiem (wypychamy policzki językiem przy zamkniętej buzi). Zaczął przeszukiwać cały dom. Na górnych półkach (unosimy język i liczymy górne zęby) i na dole w szafkach (liczymy dolne zęby). Nigdzie nie było słoika z miodem. Wyszedł przed dom (wysuwamy język z buzi). Znalazł! Słoik z miodem stał na ławce przed domem. Zaczął zjadać ulubiony przysmak (język przesuwa się od zębów w kierunku gardła po podniebieniu).Nagle poczuł się zmęczony. Położył się na ławce przed domem i zasnął (chrapiemy).

Utrwalamy głoskę (R)

Głoska (r) jest dźwiękiem trudnym pod względem artykulacyjnym. Pojawia się zwykle najpóźniej w zasobie dźwiękowym malucha, dopiero między 5 a 6-tym rokiem życia, a czasem jeszcze później, gdy dziecko późno zaczęło mówić . Wcześniej jest ona zastępowana przez głoskę (l).

W niektórych wyrazach występuje głoska (R). Powtórz te wyrazy.

Po wysłuchaniu tekstu opowiedz: Co robiła Krysia?

 

Z obórki wyszły na podwórko krowy, a z kurnika kury. Spoglądają niecierpliwie w kierunku domu, tam wkrótce ukaże się Krysia. Krysia codziennie karmi swoje zwierzątka. Kurom daje kaszę, okruchy i ziarna. Krowy Krysia wyprowadza na łąkę, tam jedzą one soczystą trawę. Na Krysię spogląda też piesek i kotek. Oni też dostaną coś pysznego. Pies Burek dostanie kość, a kot Mruczek - mleko. Na smakołyki czekają również kozy i świnki. Gdy Krysia nakarmi wszystkie zwierzątka umyje się i pójdzie na spacer ze swoją koleżanką Renatką.

 

“Gawron” autor: Roman Pisarski

 

Czarny gawron czarny, czarne piórka ma,

czarny ma ogonek, czarne skrzydła dwa.

Czarny gawron czarny, czarne dzieci ma!

Co im na śniadanie dzisiaj rano da?...

 

“Gąska” autor: Wanda Chotomska

Gąska gęsim piórem pisze listy co dzień.
- A na czym je pisze?
- Na głębokiej wodzie.
Na głębokiej wodzie, na fali jeziora
pisze gęsim piórem listy do gąsiora.

Dlaczego ryby rozmów nie wiodą – Wanda Chotomska

https://www.youtube.com/watch?v=HWNrgGwwh_k

 

 

Ćwiczenia utrwalające głoski szumiące (sz,ż,cz,dż)

 

Proszę, nazwijcie wszystkie obrazki znajdujące się poniżej:

 

 

 

 

Przeczytajcie wraz z rodzicami wiersze

 

“Poduszka” K. Szoplik

 

Poduszka na twym łóżku poszewkę ma pluszową.

Kwiatuszki i motylki masz tuż nad swoją głową.

Poduszka na twym łóżku przyniesie ci sen szybki.

Będziesz w tym śnie szybować, potem pływać jak rybki.

 

“Lato” J. Nowak

 

Szumi, szumi woda, szumi, szumi las,

szumią, szumią pola lato wita nas.

Szumi, szumi woda, szumi, szumi las,

szumią, szumią pola wiatr ochłodzi nas.

 

 

Sprawny aparat artykulacyjny

Dlaczego logopeda dużo czasu poświęca ćwiczeniom aparatu artykulacyjnego?

Otóż bardzo ważną kwestią jest, aby aparat artykulacyjny był sprawny. Wymawianiu poszczególnych dźwięków mowy towarzyszą ruchy warg, języka, podniebienia miękkiego, twardego i żuchwy. Owe ruchy muszą być bardzo dokładnie wykonywane w odpowiedni sposób i w odpowiednim miejscu. Tylko wtedy jest to możliwe, gdy narząd mowy jest sprawny. Właśnie dlatego sprawność aparatu artykulacyjnego jest tak ważna dla wyrazistości poszczególnych głosek, a co za tym idzie wyrazistości naszej mowy. U dzieci w wieku przedszkolnym artykulatory mowy często mają obniżoną sprawność.

Dziś przedstawiam propozycję ćwiczeń aparatu artykulacyjnego w postaci prostych zabaw, które możemy wykonać w domu np. podczas posiłku.

 

Chuchamy – wydłużamy fazę wydechową

Dziecko nabiera powietrza i dmucha na gorący posiłki próbując je ochłodzić. Rodzic zwraca uwagę aby faza wydechowa była możliwie jak najdłuższa.

Magiczne miejsce – ćwiczenie pionizujące język

Smarujemy dziecku miodem, dżemem itp. „magiczne miejsce” wałek dziąsłowy (górkę na podniebieniu twardym za górnymi zębami). Rodzic prosi, by dziecko nie zamykając buzi zlizało miód czubkiem języka.

Możemy przykleić do wałka dziąsłowego kawałek chrupka, flipsa i poprosić dziecko o odklejenie go czubkiem języka.

Czary mary – ćwiczenie usprawniające język

Wysypujemy na talerzu chrupki kukurydziane, ryż preparowany, płatki śniadaniowe itp. Prosimy dziecko by czubkiem języka zbierało chrupki, które będą się przyklejać do czubka języka. Możemy poprosić by dodatkowo językiem z chrupkiem dotykało naprzemiennie kącików ust.

Słone paluszki – ćwiczenie usprawniające mięsień okrężny ust

Prosimy dziecko aby kawałek słonego paluszka zjadło bez używania rąk, przesuwając go jedynie wargami.

Mam wąsy! - ćwiczenie wzmacniające wargę górną

Prosimy dziecko aby umieściło długiego chrupka pomiędzy wargą górną a nosem i przytrzymało jak najdłużej.

 

Picie przez słomkę gęstych napojów( rzadszy kisiel, jogurt) – ćwiczenie usprawniające podniebienie miękkie

 

                                                    

Ćwiczenia utrwalające głoski syczące (s, z, c, dz)

 

Około 3-4 roku życia powinno ustępować już zmiękczanie głosek (s,z,c,dz,) -(siok-sok). Od tego momentu zaczynamy uważnie wsłuchiwać się, czy u dziecka pojawiają się głoski, o których dziś będzie mowa.

Podczas artykulacji głosek syczących, język spoczywa na dole jamy ustnej, czubek języka przylega do dolnych ząbków, a boki są lekko uniesione. Wargi są rozciągnięte w lekki uśmiech, a ząbki delikatnie złączone.

 

Powtórz wyrazy:

sala, sobota, sosna, sanki, samochód, sok, sowa, sandały, Sabina, Sonia, sałata, samolot, spodnie, słońce, spadochron;

zabawka, zamek, Zenek, Zuzia, zawody, zegar, zęby, zupa, zasłona, zebra;

celofan, cukierek, cegła, cytryna, cebula;

dzbanek, koledzy, dzwonek;

Dokończ zdanie:

Mama ugotowała pyszną pomidorową …………..

Janek pije swój ulubiony pomarańczowy……………..

Zuzia zapłakała, bo zabolał ją zepsuty ……………….

Trąbalski z wiersza Juliana Tuwima to ……………..

Zenek widział w Zoo………………..

Leśniczy zimą dokarmia…………..

                                                                                          

Wierszyki znanych autorów:

“Bąk” W. Chotomska

Kolorowy bąk ucieka mi z rąk.

Poszedł w tany bąk blaszany,

na blaszanej nodze i wiruje,

i kołuje po całej podłodze...

 

“Dwa Michały”(fragment) J. Tuwim

Tańcowały dwa Michały,

jeden duży, drugi mały.

Jak ten duży zaczął krążyć,

to ten mały nie mógł zdążyć.

Jak ten mały nie mógł zdążyć,

to ten duży przestał krążyć.

Jak ten duży przestał krążyć.

To ten mały mógł już zdążyć.

Jak ten mały mógł już zdążyć,

duży znowu zaczął krążyć.

A jak duży zaczął krążyć,

mały znowu nie mógł zdążyć. (…)

 

„Entliczek -pentliczek” J. Brzechwa

Entliczek-pętliczek,

czerwony stoliczek,

a na tym stoliczku pleciony koszyczek,

w koszyczku jabłuszko,

w jabłuszku robaczek,

a na tym robaczku zielony kubraczek...

 

 

Muzyka jest istotnym elementem w terapii logopedycznej. Muzyka i mowa mają ze sobą wiele wspólnego (rytm, tempo, melodia, akcent). Ponadto muzyka w terapii logopedycznej pomaga nawiązać relacje między terapeutą a pacjentem. Wszystkie przedszkolaki wiedzą, że Pani Monika prowadząc zajęcia grupowe często wykorzystuje muzykę, która sprzyja spontanicznej aktywności słownej, wokalnej czy dźwiękowej.

 

Zaśpiewajcie i bawcie się wspólnie z rodzicami.

https://www.youtube.com/watch?v=qhvS9qq8_g8

 

 „Przyleciała mucha i zrobiła bzzzz..)

https://www.youtube.com/watch?v=DfMVUrgoHek&t=20s

 

Usprawniamy aparat artykulacyjny

• Konik jedzie na przejażdżkę.

Naśladuj konika. Stukaj językiem o podniebienie, wydając przy tym charakterystyczny odgłos kląskania;

• Lis gonił zająca i bardzo się zmęczył, wysunął język i dyszy. Wysuń język jak najdalej - jak dyszący lis;

• Huśtawka unosi się do góry, a potem powraca na dół.. Otwórz szeroko usta i poruszaj językiem tak, jakby się huśtał (w górę i w dół);

• Naśladowanie chomika - wypychaj policzki językiem raz z prawej raz z lewej strony. Ćwiczenie wykonuj przy zaciśniętych wargach;

• Język jak żołnierz na defiladzie. Na raz - czubek języka przesuń na górną wargę, na dwa - czubek języka przesuń do lewego kącika ust, na trzy - czubek języka na dolną wargę, na cztery -czubek języka przesuń do prawego kącika ust;

• Język malarz (maluje sufit dużym pędzlem-językiem). Pomaluj językiem swoje podniebienie, zaczynając od zębów w stronę gardła;

• Język zjeżdżalnia. Spróbuj zrobić zjeżdżalnię dla krasnoludków ze swojego języka. Oprzyj czubek języka za dolnymi zębami i unieść do góry jego środkową część. Należy bardzo uważać, aby język nie wysuwał się przed zęby;

• Język młotek. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa;

• Udajemy otwieranie i zamykanie drzwi. Zamknięte wargi otwierają się i zamykają.

 

 

 

 

 

Ćwiczenia utrwalające głoskę (s)

Nazywaj obrazki, które pojawiają się na ekranie (pamiętaj o prawidłowej głosce „s”).

Przed zabawą przypomnij sobie jak mówimy tę głoskę. Możesz syczeć przed lustrem jak wąż.

Pamiętaj, głoska (s) lubi, gdy:

• twój język jest za dolnymi zębami (nigdy między), a jego czubek dotyka dolnych jedynek,

• zęby są złączone,

• zrób szeroki uśmiech.

Zapraszam do ćwiczeń:

https://wordwall.net/pl/resource/1919918/logopedia/g%c5%82oska-s-nag%c5%82os-%c5%9br%c3%b3dg%c5%82os

https://wordwall.net/pl/resource/1164127/utrwalanie-g%C5%82oski-s-w-wyrazach-logomaja

 

Samolot Stasia sam leci nad sosną.

Sandały Sabinki są niebieskie.

Strażak Sebastian uratował psa.

Samochód sąsiada to Suzuki.

Sobota to ulubiony dzień Stasia.

Stefanek schował swoje samochody do skrzyni.

Sylwia lubi sałatkę owocową ze słodkimi truskawkami.

Sok z owoców jest bardzo zdrowy i smaczny.

 

„Syczące wierszyki” autor Iwona Michalak Widera, Katarzyna Węsierska

„Pieski „

Oto domek niski,

Stoją pod nim miski.

Pieski wodę piją,

Potem miski myją.

 

„ Imieniny liska”

Lis do lisa list napisał na listku kaliny.

Tak zaprosił lisek lisa na swe urodziny.

 

Mowa a grafomotoryka.

 

Dlaczego logopeda wykonuje z dzieckiem ćwiczenia grafomotoryczne? Otóż związek mowy z ruchem rąk jest bardzo ścisły. W naszym mózgu ośrodek odpowiedzialny za ruchy precyzyjne dłoni jest zlokalizowany w sąsiedztwie ośrodka mowy, czyli tego odpowiedzialnego między innymi za ruchy artykulacyjne narządu mowy. Dlatego stymulując pracę rąk pośrednio stymulujemy także ośrodek mowy. Grafomotoryka to umiejętność rysowania, a później także pisania. Na początku przygoda dziecka z narzędziami pisarskimi np. kredkami jest mocno przypadkowa, pojawiają się niezgrabne kształty, linie, z czasem przybiorą one bardziej dokładne kształty. Koordynacja ręka-oko, właściwy chwyt narzędzia pisarskiego, uwaga i koncentracja, planowanie ruchu i przestrzeni, zaznaczanie szczegółów to wszystko potrzebne jest dziecku, by później opanować zdolność pisania. Ważne jest, aby stymulacja rozwoju mowy oraz funkcji czuciowo – motorycznych rozpoczynała się jak najwcześniej. Logopedzi stosują ćwiczenia usprawniające motorykę rąk, aby uzyskać bardziej sprawne artykulatory mowy.

 

Proponuję dzieciom następujące zabawy manualne:

 

• rysowanie po śladzie,

• swobodne malowanie kredkami,

• lepienie z plasteliny,

• malowanie farbami (na początku malujemy całą dłonią, palcami, później starsze dzieci pędzlem),

• nawlekanie na sznurowadło koralików, makaronu,

• targanie, zgniatanie papieru,

• wycinanie,

• odciskanie kształtów za pomocą foremek,

• zbieranie ryżu, grochu, fasoli,

• zabawy paluszkowe polegające na wykonywaniu ruchów palców i dłoni wraz z wypowiadanym wierszykiem.

 

Jak narysować kotka, pieska czy lwa ?

https://www.youtube.com/watch?v=kWPbwQEuVJQ

                                                                                         

                                                                                          

 

 

Rozwój mowy dziecka 6 letniego.

 

6-7 latek

Dziecko kończące edukację przedszkolną powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski. Jego wypowiedzi powinny być spójne, z przewagą zdań złożonych o poprawnej konstrukcji składniowej.

Powinno poprawnie wymawiać wszystkie głoski nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;

• umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej;

• dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania);

• prawidłowo wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu;

• samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę;

• wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie;

• określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, wewnątrz itp.);

• określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.).

   

Utrwalamy głoskę (sz)

Pod tym linkiem znajduje się film, z którego pomocą utrwalicie głoskę (sz) na początku wyrazu, np. szafa i w środku wyrazu np. kalosze. To propozycja dla dzieci, które dopiero rozpoczęły przygodę z głoską (sz).

https://www.youtube.com/watch?v=yfCB8APoeBo&feature=share

Drugi film jest dla dzieci, które już sprawnie wymawiają głoski "szumiące", ale jeszcze mają kłopoty z wypowiadaniem ich w trudnych połączeniach, np. szczotka, pszczoła.

https://www.youtube.com/watch?v=IWNdZ5e_N7A&feature=share

 

Ćwiczenia głoski ,,r" 

Poniżej dla chętnych dzieci i rodziców link do filmiku, podczas którego ćwiczymy język, aby nauczyć się głoski (r), Głoska (r) stwarza zawsze wiele problemu dzieciom. Są to ćwiczenia dla dzieci od 5 roku życia.

https://www.facebook.com/agatakwiaslogopeda/videos/240585527124940/

                                                                                                

 

Rozwój mowy 5 latka

5 latek coraz lepiej rozumie swoje emocje i innych osób, zdobywa zdolność wyrażania własnych emocji. Coraz częściej stara się mówić, co mu się podoba, co lubi, a czego nie lubi. Dlatego tak ważne jest umożliwienie dziecku wyrażania siebie za pomocą mowy. W tym okresie dziecko intensywnie poszerza swój zasób słownictwa. Maluch powtarza słowa, które słyszy. U dziecka 5 - letniego rozwija się umiejętność budowania zdań złożonych. Dziecko nie posługuje się już prostymi zdaniami.

5 latek:

• potrafi już powtórzyć (sz, ż, cz, dż), choć w mowie potocznej głoski te mogą wciąż być zastępowane przez (s, z, c, dz),

• głoska (r) powinna być już wymawiana, chociaż często zamieniana jest jeszcze na głoskę (l),

• wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo - skutkowych, są zwykle poprawne gramatycznie,

• dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania,

• dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu.

Rozwijamy mowę czynną!!!!!!!!

Ćwiczenie dla dzieci 5,6 letnich, jeśli występuje trudność, pomagamy dziecku.

Ćwiczenie polega na kończeniu zdania przez dziecko:

Jabłko, gruszka, śliwka to …(owoce)

Świerk, brzoza, dąb to …

Kalosze, tenisówki, sandałki to …

Lalka, klocki, miś to …

Kanapka, zupa to …

Chłopiec, pani, dziecko to …

Róża, tulipan, żonkil to …

Marchewka, burak, pietruszka to …

 

Ćwiczenie polega na zadaniu przez dziecko pytania do zdania:

Np. Marysia ma książkę. (Kto ma książkę?) lub (Co ma Marysia?)

W chatce mieszkają trzy misie.

W pokoju jest kot.

Pies sąsiada nazywa się Dyzio.

Ania ma balon.

Mama ma kapelusz.

Dorota mieszka w Warszawie.

Jacek dostał piłkę od taty.

 

 

Rozwój mowy dziecka w wieku 4 lat

 

 

4 rok życia

 

Mowa dziecka 4 – letniego staje się jeszcze bardziej zrozumiała dla otoczenia niż mowa 3 – latka. Dzięki rozwijającym się kompetencjom społecznym zasób słownictwa znacznie się poszerza. 4-latki są zazwyczaj bardzo aktywne werbalnie, dużo mówią, pytają, są ciekawe świata, co sprzyja poszerzaniu słownictwa i nauce budowania zdań złożonych. Dziecko potrafi wypowiadać głoski syczące (s,z,c,dz), które wcześniej zastępowało głoskami (ś,ź,ć,dź). Poprawia się sprawność narządów artykulacyjnych. W tym wieku dziecko najczęściej zamienia głoski szumiące (sz,ż,cz,dż) na (s,z,c,dz) oraz głoskę (r) na (l) np. (zaba, salik, cekolada, lowel). Jest to norma wiekowa.

 

 

Gimnastyka buzi 

Rodzice ćwiczą i bawią się z dzieckiem

Zabawa w "minki".

 Dziecko robi różne miny, można wykonywać minki przed lustrem: wesołą, smutną, zdziwioną, na koniec mocno ziewa.

 

Zabawa z samogłoskami (przesadna, wyrazista artykulacja samogłosek).

Dziecko powtarza za rodzicem samogłoski.
Należy zwrócić uwagę na charakterystyczny układ warg:
A - buzia bardzo szeroko otwarta,
O - buzia w jajko,
U - buzia w dziobek,
E - buzia w uśmiech, otwarta,
Y - buzia w jeszcze większy uśmiech,
I - buzia uśmiechnięta ale ząbki złączone.
Każdą z samogłosek dziecko wymawia osobno staccato np. a a a a,
a potem na jednym wydechu legato np. aaaaa.

 

Zabawa w samochody:

Można wykorzystać zabawki- samochody.

a) nadjeżdżają pojazdy:

pogotowie ratunkowe - i – u…

policja - e – o…

straż pożarna - e – u…

pomoc drogowa - i - o...

Podczas zabawy na przemian cofamy i zbliżamy kąciki ust, koordynując ruchy.

b) pracujące wycieraczki samochodu:
przesuwanie czubkiem języka po górnej wardze w lewo i w prawo,
c) tablice rejestracyjne:
długa tablica - szeroki uśmiech
krótka tablica - usta do przodu.

 

Ćwiczenia warg

• Nabierz powietrze do buzi. Przesuwaj powietrze z jednego policzka do drugiego. Wargi pozostają zamknięte.

• Nabierz powietrze do buzi, następnie wypuść powoli powietrze, powstający szmer przypomina głoskę (p).

• Przesuwaj usta, raz w lewo, raz w prawo.

• Zrób dziobek i poruszaj wargami jak rybka.

• Mocno wysuń wargi do przodu i głośno cmokaj.

• Wymawiaj coraz szybciej połączenia samogłosek: au, au, au...

 

Ćwiczenia języka

• Kląskanie, mlaskanie.

• Malowanie sufitu - dotknij językiem podniebienia i prowadź go wzdłuż podniebienia twardego do miękkiego, czyli od zębów do gardła.

• Policz zęby czubkiem języka - najpierw na górze, a potem na dole.

• „Czekolada”. Wysmaruj podniebienie czymś smacznym, a następnie dokładnie zliż wszystko czubkiem języka.

 

Ćwiczenia żuchwy

• Naśladuj żucie trawy przez krowę. Wykonuj ruchy z zamkniętymi wargami w różne strony.

• Szeroko otwieraj i zamykaj buzię.

 

Utrwalamy głoskę (k)

 

Ćwiczenie dla dzieci 3,4 letnich, które w prawidłowy sposób wymawiają głoskę (k).

 

https://www.youtube.com/watch?v=oD_-RGfHXuE&feature=share

 

 

Dźwięki otoczenia

 

Propozycja ćwiczeń kształtujących słuch i koncentrację. Pod tym linkiem jest filmik z różnymi odgłosami domu, zwierząt. Dzieci wsłuchują się w nie, rozpoznają i nazywają.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Tt_6x_NTCHw

 

 

Bawcie się i śpiewajcie

 

https://www.youtube.com/watch?v=gs8gSN8PboA

 

 

 

                                                                                                                       

 

 

 

 Ćwiczenia oddechowo - relaksacyjne

,,Na łące'' - leżymy płasko na plecach, zamykając oczy. Wyobrażamy sobie, że jesteśmy na łące. Wciągamy powietrze przez nos (usta zamknięte), równocześnie wypychając brzuch ku górze – następnie powoli wykonujemy wydech ustami, wolno opuszczając brzuch.

Zabawę można uatrakcyjnić wykorzystując: małe zabawki np. pluszowy miś, którego umieszczamy na brzuchu dziecka. Zarówno wdech jak i wydech muszą być powolne i równomierne tak, aby przedmiot znajdujący się na brzuchu nie spadł. Przy prawidłowym wdechu brzuch unosi się do góry, przy wydechu opada. Ćwiczenie powinno się wykonywać w przewietrzonym pomieszczeniu.

 

Ćwiczenia języka

Teraz kilka smakowitych propozycji ćwiczeń języka. Język to mięsień, który bez ćwiczeń nie będzie "pracował" prawidłowo w trakcie mówienia:

1. Gdy na talerzu został ulubiony sos lub rozpuszczony lód - pozwólmy dziecku wylizać go językiem. To ćwiczenie, choć jest mało eleganckie, za to bardzo skutecznie gimnastykuje środkową część języka.

2. Po śniadaniu lub kolacji można posmarować dziecku wargi miodem, kremem czekoladowym i poprosić, aby zlizało je dokładnie - nadajmy tej zabawie temat, np. „zabawa w Misia Łakomczucha”, który oblizuje się po zjedzeniu miodu.

Miłej zabawy!!!!!!!!!!!! 

 

 

Zabawy logopedyczne:

Niesforny balonik- nadymanie jednego policzka i przesuwanie powietrza z jednej strony jamy ustnej do drugiej - wargi złączone.

Zajączek - wciąganie policzków do jamy ustnej.

Całuski - wargi ściągnięte, wywinięte do przodu – jak przy cmoknięciu.

Mam wąsy - utrzymanie słomki lub kredki między nosem, a górną wargą.

 

Ćwiczenia żuchwy (szczęki dolnej)

Zamykanie i otwieranie domku - szerokie otwieranie ust, jak przy wymawianiu głoski „a”, zęby są widoczne dzięki rozchylonym wargom.

Grzebień - wysuwanie żuchwy, zakładanie i poruszanie dolnymi zębami po górnej wardze. Cofanie żuchwy, zakładanie i poruszanie górnymi zębami po dolnej wardze i brodzie.

Krowa - naśladowanie przeżuwania.

 

Ćwiczenia podniebienia miękkiego

Zmęczony piesek - język wysunięty z szeroko otwartych ust, wdychanie i wydychanie powietrza ustami.

Chory piesek - kaszlemy z językiem wysuniętym z ust.

Balonik - nabieranie powietrza ustami, zatrzymanie w policzkach, następnie wypuszczanie nosem.

 

 

 

Dziś pragnę przedstawić rodzicom informacje o tym, jak rozwija się mowa dziecka w wiek 2 i 3 lat wg norm. Oczywiście dziecko może mieć opóźnienia w rozwoju mowy w stosunku do tych norm około pół roku. Mowa u każdego dziecka rozwija się indywidualnie. Jeśli jest to dłuższy czas, konsultujemy się z logopedą.

 

Na rozwój mowy dziecka ma dużą rolę najbliższe otoczenie. Dziecko uczy się mowy od osób najbliższych, z którymi najczęściej przebywa. Mowa najbliższych osób jest dla niego wzorem, który sobie przyswaja i naśladuje. Należy dbać o to, aby dziecko już od pierwszych tygodni życia miało właściwy i naturalny wzór wymowy. Do dziecka mówimy dużo, możliwie powoli, wyraźnie, zdaniami krótkimi, a przede wszystkim o rzeczach dla niego ważnych.

2-3 rok życia

W tym okresie dziecko uczy się budować zdania. Początkowo są to zdania bardzo proste, dwu, trzy wyrazowe. Z czasem przechodzą one w wypowiedzi dłuższe. Rozwija się słuch fonemowy. Dziecko jeszcze nie potrafi poprawnie wymawiać wszystkich głosek. Prawidłowo wypowiada spółgłoski (p,b,m,f,w,k,g,h,t,d,n,l) oraz samogłoski ustne (a,o,u,e,y,i), a czasem nosowe (ą,ę). Pod koniec tego okresu pojawiają się głoski (s,z,c,dz), które wcześniej najczęściej były zastępowane przez (ś,ź,ć,dź). W tym okresie najczęściej sprawność aparatu artykulacyjnego jest jeszcze obniżona, dlatego wymienione głoski nie zawsze są w pełni prawidłowe. Zwłaszcza w trudniejszych zestawieniach głosek są zastępowane głoskami łatwiejszymi. Mowa dziecka 3 letniego staje się zrozumiała już nie tylko dla rodziców, ale również dla najbliższego otoczenia.
 

" W zagrodzie Małgosi"-bajka ortofoniczna E. Michałowskiej

Wieczorem w zagrodzie cioci Małgosi
każde zwierzątko o jedzenie prosi.
Piesek szczeka: Hau, hau, hau.
Kotek miauczy: Miau, miau, miau.
Kura gdacze: Kod, ko, da.
Kaczka kwacze: Kwa, kwa, kwa.
Gąska gęga: Gę, gę, gę.
Ona też chce najeść się.
Owca beczy: Be, be, be.
Koza meczy: me, me, me.
Indor gulgocze: Gul, gul, gul.
Krowa ryczy: Mu, mu, mu.
Konik parska: Prr, prr, prr.
A pies warczy: Wrr, wrr, wrr.
I tak gra orkiestra ta,
aż Małgosia jeść im da.

 Jakie zwierzątka mieszkają u cioci Małgosi w zagrodzie?

Jakie odgłosy wydają zwierzątka?

 

                                                                                                                                          

 

 

„Kukułka” Wanda Chotomska

Co słychać? Zależy – gdzie.
Kukułka, jak to kukułki,
Chciała z kimś kukać do spółki.
Kot siedział na płocie.
– Kukaj ze mną kocie!
Kot zamiauczał: miau – miau – miau!
Pies się w budzie zdrzemnął
– Kukaj piesku ze mną!
Pies zaszczekał: hau – hau – hau!
Martwi się kukułka:
– Nikt nie chce zakukać…
Może i dla dzieci
To za trudna sztuka

„Dziadzio Mrok” Ewa Szelburg-Zarembina

Pada, pada deszcz chlupu, chlupu, chlup!
Idzie dziadzio Mrok tupu, tupu, tup!
Idzie dziadzio Mrok człapu, człapu, człap!
Wyskoczyła noc, za połę go łap!
Zmyka dziadzio Mrok tupu, tupu, tup!
A noc za nim brnie chlupu, chlupu, chlup!

                                                                                                                     

 

 

 

 

 Zamieszczam ćwiczenia na pionizację języka, ćwiczenia te mogą wykonywać wszystkie dzieci, szczególnie 4,5,6 latki

1. huśtawka
   przy otwartej buzi podnosimy i opuszczamy czubek języka. Nie może on wysuwać się przed zęby

2. konik stuka kopytkami
   kląskamy

3. wiewiórka maluje sufit
   oblizujemy podniebienie czubkiem języka ( pędzlem ) przy otwartej buzi

4. biedronka lub muchomor
   „malujemy” czubkiem języka kropki na podniebieniu – przy otwartej buzi

5. dzięcioł
   „stukamy” czubkiem języka w podniebienie tuż za zębami – przy otwartej buzi

6. zlizujemy z wałka dziąsłowego ( górka za górnymi zębami ) nutellę, miód, dżem lub serek ( czubkiem języka przy otwartej buzi )

7. trzymając czubek języka „ przyklejony” do podniebienia tuż za zębami otwieramy i zamykamy buzię

 

 

 

 

Posłuchajcie wiersza Juliana Tuwima „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”.

Czyta Pani Monika :)

Julian_Tuwim_O_grzesiu_klamczuchu_(11).mp3

 

 

„Wiosenna pobudka”

Nadeszła wiosna, przyroda powoli zaczęła się budzić do życia. Z zimowego snu obudził się pewien niedźwiadek - mieszkający w lesie. Ziewną trzy razy (ziewamy szeroko otwierając buzię). Wysunął głowę ze swojej nory (wysuwamy język z buzi). Spojrzał w prawo, spojrzał w lewo (przesuwamy język do prawego kącika ust, potem do lewego kącika). Pora iść na spacer - pomyślał, ale najpierw muszę coś zjeść. Zjadł trochę miodu (mniam,mniam). Miód był pyszny, jak zwykle (oblizujemy usta). Wreszcie udał się na pierwszy wiosenny spacer po lesie (kląskamy językiem). W lesie było pięknie, słychać było śpiew ptaków(naśladujemy ptaki: ćwir,ćwir). Tego dnia słońce mocno świeciło, jego ciepłe promyki muskały gęste futerko niedźwiadka (język unosimy do góry i dotykamy wałka dziąsłowego za górnymi zębami). Zrobiło mu się tak ciepło i miło, a brzuszek był pełny i ciężki od zjedzonego miodu. Położył się pod drzewem i znowu zasnął (chrapiemy). Śnił o rzece pełnej miodu, z której swobodnie mógł czerpać miód i napełniać swój brzuszek, kiedy tylko zapragnął. Chrapał tak głośno, że obudził cały las.

Ćwiczcie z Panią Moniką

wiosenna_pobudka.mp3 

 

 

J.Beszczyński

Zwierzęce gadanie

Co mówi bocian, gdy żabkę zjeść chce?
Kle, kle, kle…

Co mówi żabka, gdy bocianów tłum?
Kum, kum, kum…

Co mówi kotek, gdy mleczka by chciał?
Miał, miał, miał…

Co mówi kura, gdy znosi jajko?
Ko, ko, ko…

Co mówi kogut, gdy budzi się w kurniku?
Ku-ku-ryku…

Co mówi koza, gdy jeść jej się chce?
Mee, mee, mee…

Co mówi krowa, gdy brak jej tchu?
Mu, mu ,mu…

Co mówi piesek, gdy kość by zjeść chciał?
Hau, hau, hau…

Co mówi baran, gdy spać mu się chce?
Be, be, be…

Co mówi ryba, gdy coś powiedzieć chce?

NIC! Przecież ryby nie mają głosu…

 

Po przeczytaniu poproście dziecko

aby wymieniło zwierzątka występujące w wierszu.

 

Zapraszam do obejrzenia zwierząt i posłuchania odgłosów jakie wydają.

 

https://www.youtube.com/watch?v=hNSYN4ZHMOU

                                                                                                                                   

 

 

 

 Ćwiczenia usprawniające wargi

 

1. Wymawiamy na przemian samogłoski „ a-o”

 

2. Oddalamy od siebie kąciki ust – wymawiamy „ iii”

 

3. Zbliżamy do siebie kąciki ust – wymawiamy „ uuu”.

 

4. Naprzemiennie wymawiamy „ i – u”.

 

5. Cmokamy

 

6. Parskamy jak zmęczony konik (wprawiamy wargi w drganie)

 

7. Masujemy wargi zębami ( górnymi dolną wargę i odwrotnie)

 

8. Wysuwamy wargi w „ ryjek”, cofamy w „ uśmiech”

 

9. Wysuwamy wargi w przód, następnie przesuwamy wargi w prawo, w lewo

 

13. Wysuwamy wargi w przód, następnie krążymy wysuniętymi wargami

 

Powodzenia!!!!!

 

 

„Co słychać na wsi?” Wanda Chotomska

Co słychać? Zależy - gdzie.

Na łące słychać: Kle, kle!

Na stawie: Kum, kum!

Na polu: Ku - ku, ku - ku!

Przed kurnikiem: Kukuryku!

Ko - ko - ko - ko - ko! - w kurniku.

Koło budy słychać: Hau, hau!

A na progu: Miau...

A co słychać w domu,

Nie powiem nikomu!

 

Dla chętnych rodziców załączam link do prostych ćwiczeń domowych. Miłej zabawy

 

https://www.youtube.com/watch?v=CA5fc6e-eZw

 

 Monika Sobiepańska